Lazerin Tarihçesi

Dermatolojik lazer alanındaki  Dr.Leon Goldman Lazer Tıbbın Babası Olarak Değerlendirilir.

      Lazer ışın teorisi yani fonksiyonel bir lazer sistemini kurmak için gerekli prensip ve kavramlar Albert Einstein tarafından quantum teorisinin bir parçası olarak 1917’de geliştirilmiştir.

Fakat ışık enerjisi oluşturulmasında bu teoriden faydalanılması uzun bir gecikmeden sonra olmuş ve 1954’de Charles H.Townes ile James P.Gordon optik ortam olarak amonyak gazını kullanarak MASER (Uyarıla-rak yayılan radyasyonun mikrodalga amplifikasyonu) kavramını gerçekleştirmişlerdir.

Fonksiyonel anlamda ilk lazer ise 1960’da Theodore Maiman tarafından yakut kristalleri kullanılarak oluşturulan Ruby Lazerlerdir. Daha sonra da 1961’de Javan tarafından Helium-Neon (HeNe) Lazer, Johnson tarafından Neodymium: yttrium-aluminum- garnet (Nd:YAG) Lazer, 1962’de Bennet tarafından Argon Lazer ve 1964’de Patel tarafından Karbondioksit (CO2) Lazer geliştirildi. Bu dönemlerde dermatolojik lazer alanındaki klinik çalışmalarıyla da Dr.Leon Goldman, çoğu otöriter tarafından lazer tıbbının babası olarak değerlendirildi.

1983’de Anderson ve Parrish “selektif fototermolizis” teorisini geliştirdiler.9 İlerleyen süreç içerisinde başlangıçta endüstriyel ya da askeri amaçlı olup daha sonra tıbbi uygulama alanları bulan çok sayıda lazer sistemleri üretildi ve üretilmeye de devam edilmekte.